اثرات برنامه های کاری بر کارکنان

در حالی که بیشتر افراد استخدام شده، طبق برنامه استاندارد یعنی تقریباً هشت ساعت در روز در طول هفته کار می‌کنند، استفاده از برنامه های غیر استاندارد، شامل شیفت بلندمدت، شیفت شبانه، و آخر هفته در حال گسترش می باشند. سه نوع برنامه کاری تحت توجه خاص روانشناسان صنعتی و سازمانی بوده، شیفت‌های شبانه، شیفت‌های بلند مدت و سوانح.

شیفت‌های شبانه

بسیاری از سازمان ها، مانند بیمارستان‌ها و ادارات پلیس، به علت ۲۴ ساعته بودن نیاز دارند تا با شیفت های دو یا سه تایی برای پوشش دادن کل روز، کارگران را به خدمت بگیرند. برخی از سازمانها افراد را برای شیفت ثبت‌نام، استخدام می‌کنند: یعنی آنها در یک شیفت برای همیشه کار می‌کنند. سازمانهای دیگر از شیفت های چرخشی استفاده می‌کنند.

مشکل عمده سلامتی در مورد شیفت های کاری شب این است که دوره خوابیدن و بیدار شدن معمول بر هم می‌خورد. علاوه بر این ریتم های سیرکادین(Circadian) مربوط به تغییرات فیزیولوژی می باشد که در طول روز اتفاق می افتد، که شامل تغییرات دمای بدن و تغییرات در مقدار هورمون در جریان خون می باشند. واضح‌ترین مشکل سلامتی در شیفت شبانه، اختلال در خواب است. مطالعات متعددی نشان داده که افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند نسبت به شیفت روزانه بیشتر دارای مشکلات مربوط به خواب می‌باشند. هرچند همه مطالعات این اثرات را قبول ندارند.

اختلال در خواب تنها مشکل سلامت مربوط به کار شیفت شبانه نمی‌باشد. مشکلات سیستم گوارشی نشان داده شده که در کارگران شیفت شبانه بیشتر تکرار می‌شود.

علاوه بر مشکلات سلامتی، کار شیفتی می‌تواند سبب مشکلات اجتماعی نیز شود. مجبور بودن برای کار کردن در شب و خوابیدن در روز می‌تواند فردر را از خانواده و دوستان جدا کند.