اثرات شرایط محیط کار روی افراد
شرایط محیط کار بر بهرهوری و اثربخشی تأثیر زیادی دارد. شرایط نامساعد محیطی به عملکرد شغلی افراد آسیب وارد خواهد کرد و میزان خطاهای انسانی، حوادث، غیبت و ترک کار را افزایش میدهد.
بطورکلی سه معیار برای اثر شرایط محیط کار بر روی افراد وجود دارد.
معیارهای فیزیولوژیکی: وقتی انسان کار میکند، مخصوصاً اگر کار بدنی و جسمانی باشد، درحالت فیزیولوژیک او تغییرات بسیاری بوجود میآید. اگر کار به انداره کافی سخت و طولانی باشد امکان دارد که تواناییهای جسمی فرد به پایینترین میزان خود برسد. تغییرات فیزیولوژیک ارگانیسم مثل آهنگ ضربان قلب، فشارخون، مصرف اکسیژن، آهنگ تنفس، دراثر سخت و طولانی شدن کار افزایش میباید که این خود در روی بازدهی و بهرهوری افراد ممکن است تأثیر منفی بگذارد.
معیارهای روانی: علاوه بر تغییرات فیزیولوژیکی عادی، برخی تغییرات روانی نیز، درجریان کار یا زمانی که فرد در شرایط خاص قرار میگیرد، به وجود میآید. در این نوع میتوان به کسالت که در اثر اشتغال به کارهایی که فرد علاقهای به آن ندارد ایجاد میشود، اشاره کرد که کارگر یا کارمند است که کار را کسالت آور توصیف میکند نه این که کار کسالت آور بودن را نشان میدهد. مسئله بعد خستگی ذهنی، مسائلی مثل کوفتگی، بیمیلی ،کار دلزدگی، چشم پوشی از کار یا ترک آن را دربر میگیرد.
سومین معیار تولید یا هرنوع شاخص معتبر از نتایج کار است. از این شاخص گاهی خستگی صنعتی نام میبردند. ورنون خستگی صنعتی را چنین تعریف میکند: (مجموع عواملی که ظرفیت کار را کاهش میدهند) علاوه بر موارد فوق بازدهی عامل دیگری است که در ارزشیابی شرایط کار در نظرگرفته میشود. بازدهی عبارت است از رابطه بین آنچه برای انجام کار به عمل میآید و آنچه از کار حاصل میشود.