زبان صورت با نگرشی کاربردی
هنگامی که با افراد مختلف رابطه متقابلی برقرار می کنیم، معمولاً نمی دانیم آن ها از واژه ها و کلام ها چه برداشت ویژه ای دارند! وقتی که پیام می دهیم اساس فرض خود را بر این می گذاریم که گیرنده پیام، از شنیدن واژه ها، عبارت ها و اصطلاحات، بدان گونه می اندیشد که ما می اندیشیم؛ اما به طور معمول چنین فرضی نمی تواند درست باشد. برای درک بهتر حقیقت درون انسان ها و همچنین فهماندن هرچه بهتر منظور و مفهوم خود، باید از چیزی بیش از کلام استفاده کرد. زبان صورت به عنوان ابزار درک احساس ها و حالت های انسان می باشد. انسان ها با بهره گیری از این علم می توانند نه تنها روابط خود را بهبود بخشند، بلکه از حقایق درون انسان ها نیز مطلع شده و از گرفتار شدن در دام مسائل و مشکلات ناشی از نادرستی و عدم صداقت تا حد زیادی پیشگیری کنند.
همراهان گرامی، در این بخش گزیده ای از کتاب زبان صورت با نگرشی کاربردی نگارش شده توسط دکتر حسین وظیفه دوست و محسن عبداللهیان چاپ شده توسط نشر بازرگانی ارائه می شود.
مغز انسان ساختار پیچیده ای دارد و همین پیچیدگی یکی از مهمترین عواملی است که انسان را از خطرات حفظ کرده است. بر اساس نظریه مک لین، مغز انسان دارای سه بخش است که عبارتند از: ساقه، سیستم لیمبیک و نئو کورتکس.
ساقه مغز بخشی از دستگاه عصبی مرکزی بوده و در قسمت پایین مغز قرار دارد. مغز لیمبیک را می توان به عنوان قسمت ناخوآگاه و صادق مغز دانست و نئوکورتکس نیز قسمت خودآگاه و متفکر مغز است که به دلیل متفکر و مختار بودن، همان بخشی است که گاهی و شاید هم در بیشتر مواقع انسان را به دروغگویی و کم گویی(پنهان کاری) وا میدارد.
تحقیقات نشان داده است که انسان های معمولی در هر ده دقیقه مکالمه، به طور میانگین، حدود سه بار دروغ می گویند و یا حقیقت را پنهان می کنند و بروز نمی دهند، در هر صورت همه اینها حاصل قسمت خودآگاه و متفکر مغز انسان است، اما در مقابل، قسمت ناخودآگاه و صادق مغز انسان هیچ نقشی در این میزان یا میزانی بیشتر یا کمتر از میانگین دروغگویی و فریبکاری ندارد. قسمت ناخودآگاه مغز دریک ثانیه اول، به صورت کاملاً غیرارادی و ناخودآگاه، صادقانه ترین پاسخ را صادر کرده و حقیقی ترین عکس العمل ها را توسط ماهیچه ها و اعضای مختلف صورت و دیگر قسمت های بدن بروز می دهد، اما از آنجا که قدرت تکلم در اختیار قسمت خودآگاه و ارادی مغز است، ممکن است صلاح بداند که این پاسخ غیر ارادی و در نتیجه صادقانه را بروز دهد و یا اینکه ترجیح دهد دست به فریبکاری زده و حقیقت را بروز ندهد. در علم زبان صورت و بدن دقیقاً تمرکز بر آن چیزی است که فرد نمی خواهد بگوید و نشان دهد، اما بخش ناخودآگاه مغز او خارج از اراده اش آن را فاش می سازد.