برندسازی اسلامی
از قدیم، آنچه در تعیین حلال بودن یا نبودن محصول مورد توجه قرار میگرفت مراحل نهایی تولید بود؛ طوری که فرآیند و مواد تشکیلدهندهی آن مطابق اصول شریعت اسلامی تهیه شده باشد و توجه چندانی به کل زنجیرهی تأمین صورت نمیگرفت. در واقعیت، مفهوم حلال گسترش مییابد و تمام تدارکات محصول را شامل میشود.
زنجیرهی تأمین حلال شامل: همهی موارد تهیه و آمادهسازی مواد اولیهی حلال پاک برای تولید و تحویل محصول در تمام راه تا قفسههای مشتریان است. این فرآیند شامل جداسازی مواد اولیهی حلال یا محصول نهایی از محصولات غیرحلال، مانند محصولاتی که الکل یا گوشت خوک دارند، در سراسر زنجیرهی تأمین است.
شرکتهایی که میتوانند نشان دهند محصول حلالشان واقعاً از طریق زنجیرهی تأمین حلال تهیه، حمل و تحویل شده است آشکارا مزیتی رقابتی نسبت به دیگر شرکتهایی دارند که پس از مرحلهی مشخصی آن را متوقف میکنند یا قادر به استفاده از زنجیرهی تأمین حلالشان به صورت اهرمی برای تبلیغ محصولات حلال نیستند.
از آنجا که محصول نهایی حلال معمولاً موضوع تبلیغات سنتی برای مصرفکنندهی مسلمان است، فراتر رفتن از این نکته و نشان دادن آن که کل فرآیند هم حلال است، بیشک بعضی شکهای مصرفکنندهی بدگمان مسلمان را برطرف میکند؛ آنها که تحت بمباران مستمر جوانان مسلمان خورهی اینترنت قرار دارند که میخواهند بر اساس وبلاگها و شنیدهها به جای حقایق واقعی ادعا کنند محصولی حرام است و آن را محکوم میکنند. تأثیر گستردهی این گروهها، که بیشتر به علت تعصب عمیق مذهبی است تا از روی دانش دقیق مذهبی، از تلاشهای سخت و بیشمارشان نشأت گرفته که برای رسیدگی دقیق انجام میشود. بنابراین، این موضوع سود بلندمدتی برای کسب و کارهایی دارد که با این بازار مسلمانان مذهبی و احساسی کار میکنند؛ بازاری که آن را جوانانی هدایت میکنند که میخواهند اعتباری مستند بسازند تا مراحل گوناگون منجر به تحویل و تولید محصول نهایی مطابق شریعت شود. اینکه کل تدارکات شرکت مطابق شریعت است حتی ممکن است مهمتر از این ادعا باشد که محصول نهایی حلال است. این گفته معمولاً چیزی بیش از این نیست که چنین محصولی، اگر کلاً حرام بود، هدفش مصرفکنندهی مسلمان نبود. اگرچه بسط محتوای برنامههای جامع تبلیغاتی هنوز در مراحل اولیه است، بعضی شرکتها از همین حالا شروع کردهاند به تهیهی بعضی فعالیتهای تدارکاتی که عامل تمایزآنها است از دیگر بازیگران بازار حلال. برای مثال بعضی تبلیغات تلویزیونی که مسلمانان را هدف قرار دادهاند، شامل نمایشهای کوتاهی میشود از کارخانههای تمیز، کارگران خوشپوش، مزارع سبز آفتابگیر یا حیوانات «شاد» مزرعه که در کشتیهای تفرحی یا در هواپیمای بیزنس کلاس سفر میکنند.
اگرچه استفاده از تدارکات به صورت منبع مزیت رقابتی در بازار اسلامی در دورهی ابتدایی خود است، از هماکنون عامل ایجاد تمایز در روش اجرای برنامههای جامع تبلیغات بازاریابی به صورت فعالیتی آگاهکننده در این زمینه شده است. شرکتهایی که تا کنون این کار را نکردهاند انتخاب دیگری ندارند. بنابراین مجبورند تدارکات را به صورت مادهی اولیهی اصلی در اقدامات بازاریابی آیندهی نزدیک شرکت، که مصرفکنندهی مسلمان را هدف میگیرند، استفاده کنند.