بررسی و شناسایی تاثیرات هوش هیجانی بر تسهیم دانش ضمنی در سازمان

یکی از مهم ترین مباحث مورد توجه در سازمان های مبتنی بر دانش، چگونگی تسهیم دانش بین افراد و واحدهای مختلف سازمانی می باشد. در سازمانی که دارای فرهنگ تسهیم دانش است، کارکنان ایده ها و بینش‌های خود را با دیگران تسهیم می‌کنند، رهبری در چنین سازمانی برای انطباق با تغییرات و به منظور و رشد بقا، ویژگی‌های خاصی را می‌طلبد. یکی از مهم‌ترین خصیصه‌هایی که می‌تواند به رهبران و مدیران در پاسخ به این تغییرات کمک کند، هوش هیجانی است. هوش هیجانی موضوعی است که سعی در تشریح و تفسیر جایگاه هیجان‌ها و احساسات در توانمندی‌های انسانی دارد. بررسی ها نشان داده است که گوی رقابت آینده را مدیرانی خواهند ربود که بتوانند به طور اثربخش با منابع انسانی خود ارتباط برقرار کنند. هوش هیجانی به مدیران کمک می‌کند تا بتوانند کارکنان خود را به صورت خودجوش و یکپارچه به سمت اهدفی خاص سازمانی پیش ببرند. سازمان‌هایی که با تکیه بر هوش هیجانی به گسترش دانش در سازمان، می‌پردازند بر رفتار و عملکرد کارکنان شان تاثیر بسزایی خواهند گذاشت. لذا سوال اصلی این است که آیا هوش هیجانی بر تسهیم دانش ضمنی در سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد؟ نتایج پژوهش ها نشان می دهد که در این زمینه می‌توان با توجه بیشتر به کیفیت زندگی کارکنان و توسعه انگیزش‌های معنوی و توجه به فعالیت‌های اجتماعی مشترک می تواند تاثیرگذار باشد. همچنین می‌توان با برگزاری اردوهای تفریحی و زیارتی، همایش‌های علمی، مسابقات ورزشی و … زمینه را برای افزایش ارتباطات بین کارکنان مهیا نمود و از این طریق این بعد از هوش هیجانی را که دارای تاثیر مثبت بر توسعه تسهیم دانش ضمنی است را گسترش داد. بر این اساس پیشنهاد می‌گردد که مدیران سازمان‌ها باید نسبت به برقراری عدالت توزیعی در بین کارکنان مطمئن گردند؛ هنگامی‌که کارکنان از وجود عدالت درسازمان ادراک داشته باشند، نسبت به سازمان تعهد و تعلق بیشتری خواهند داشت. همچنین در رابطه با افزایش این بعد هوش هیجانی بسترها و شرایط مناسب همچون ارتباط مناسب مدیران با کارکنان و همکاران با یکدیگر، زمینه برای ارتقاء شغلی بر اساس انصاف و عدالت، در تخصیص پاداش‌ها، فراهم آوردن محیط مناسب برای انجام کار و اتخاذ راهبردهای مناسب برای حفظ و نگهداشت نیروی انسانی و… فراهم گردد.