برند اسلامی و انواع آن

برندسازی اسلامی را می توان به سه شیوه‌ی متفاوت تعریف کرد که در همگی آن‌ها شاخص «اسلامی» استفاده می‌شود: برندهای اسلامی مطیع (دین)، بر اساس مبدأ، و بر اساس مشتری.

برندهای اسلامی بر اساس دین

آن دسته از برندهای اسلامی که جاذبه‌ی خود را مؤکداً بر مطابق شریعت بودن بنا می‌کنند در حال حاضر در بخش‌های امور مالی و موادغذایی متمرکز شده‌اند و به میزانی کمتر، در بخش روبه‌ رشد تدارکات حلال نیز فعالیت دارند. هدف این برندها فقط جذب مصرف کننده‌ی مسلمان است. اما بسیاری از این برندها به طور روزافزون در حال گسترش گیرایی خود برای جذب سایر مشتریان هستند. برای نمونه، بیش از شصت درصد مشتریان هتل‌های اسلامی در دوبی غیر مسلمانان هستند.

برندهای اسلامی بر اساس کشور (مبدأ)

این برندها توصیف «اسلامی» را عمدتاً به این دلیل کسب کرده‌اند که از کشورهای اسلامی برخاسته‌اند. برای نمونه می‌توان از خطوط هوایی از قبیل امارات ایرلاینز، شرکت‌های مخابراتی همچون امارات اتصالات و اجیپشن اُراسکام، و صنایعی همچون سعودی سابیک نام برد. این شرکت‌ها خود را به صورت برندهای مطابق شرع معرفی نمی‌کنند زیرا برخی از آن‌ها به وضوح از قوانین شرع پیروی نمی‌کنند. خطوط هوایی امارات و اتحاد هر دو برای مسافرانشان الکل سرو می کنند که آشکارا خلاف آموزه های اسلام است.

برندهای اسلامی بر اساس مشتری

نوع سوم برندسازی اسلامی توصیف کننده‌ی برندهایی است که از کشورهای غیراسلامی برخاسته‌اند و منحصراً برای مصرف‌کنندگان مسلمان طراحی شده‌اند. گرچه این برندها اغلب در تملک غیرمسلمانان هستند اما به دلیل مشتریان هدف خود، یعنی مسلمانان، اسلامی تلقی می شوند. این برندها شامل برندهای حلال شرکت‌های چند ملیتی مثل نستله، یونیلور، لورئال، مک ‌دونالدز و کی‌اف ‌سی می‏شوند. این شرکت‌های چند ملیتی سرمایه‌‌گذاری عظیمی در توسعه‌ی بازارهای بکر و عظیم اسلامی انجام داده‌اند. در نتیجه‌ی تلاش‌های آن‌ها، این شرکت‌ها اکنون نود درصد بازارهای مواد غذایی، آرایشی، بهداشتی اسلامی را در اختیار دارند.

برندهای اسلامی بر اساس مشتری، همین برندهای در تملک شرکت‌های چند ملیتی هستند که مهارت و دانش برندسازی را در اختیار دارند.