اختلال هراس چیست؟

حمله‌ی هراس، طغیان شدید و توان فرسای اضطراب است که معمولاً برای یک دوره‌ی زمانی کوتاه طول می‌کشد. گاهی‌اوقات به اندازه‌ی چند دقیقه و به ندرت برای بیشتر از چند ساعت طول می‌کشد. به نظر می‌رسد این حملات بدون دلیل آشکار و به طور ناگهانی بروز می‌کنند. در طی یک حمله‌ی هراس، حداقل متوجه چند حس ناراحت کننده از جمله گیجی، تپش قلب، احساس گرفتگی در گلو، افکار مشوش، منگی، لرزش و تکان، تنگی نفس، دل آشوبه، تنفس سریع، حس خفگی، کرختی یا مورمور شدن انگشتان، گرگرفتن و یا عرق کردن می‌شوید. ممکن است احساس غریبی به شما دست بدهد و دنیا به نظرتان غیر واقعی برسد. این علایم به طور ناگهانی ایجاد می‌شوند و به طور شگفت انگیز در عرض ده دقیقه شدت می‌یابند. در اوج حمله‌ی هراس، امکان دارد با یک یا چند نوع ترس، دچار دلهره شوید:

اگر کنترلم را از دست بدهم چه می شود؟

اگر دیوانه شوم چه؟

اگر غش کنم چه؟

اگر بمیرم چه؟

بعد از مدت کوتاهی این واقعه به تدریج کمتر می‌شود. شما به زندگی شیرین وابسته می‌شوید و با خود می‌گویید این معجزه است که به طور کامل، عقل خود را از دست نداده‌اید. نمی‌خواهید هیچ کس بداند چه اتفاقی برای شما افتاده است زیرا احساس شرمساری، ناهنجاری یا غیر طبیعی بودن به شما دست می‌دهد. شما با نگرانی از حمله‌ی بعدی زندگی می‌کنید. به طور دائم نگران یک حمله‌ی دیگر هستید، در نتیجه ترس از ترسیدن در وجودتان شکل می‌گیرد. این امر منجر می‌شود که از خود ترس و هراس داشته باشید. اگر چه حملات هراس احساس‌های دلهره آوری را به دنبال دارد، اما شما اصلاً خطری برای دیگران ندارید و این حملات قابل درمان است.