ارگونومي كاربردي
عدم رعایت اصول ارگونومی موجب آسیب های اسکلتی عضلانی میگردد.
این اختلالات بیشتر بخشهای ذیل را درگیر می کند:
عضلات
تاندون ها
اعصاب
رباط ها
لیگمانها
غضروف
سیستم عصبی
MSDs میتواند بر روی بسیاری از اندام های بدن از جمله اندام هایی نظیر پشت، گردن، شانه ها، دستها و پاها اثر بگذارد.
وضعیت بدن یک عامل مهم می باشد، بطوریکه انجام کار در وضعیت های بدنی نامطلوب یک ریسک فاکتور برای MSDs به شمار می رود. وضعیت نامناسب بدن عبارتست از وضعیتی که در آن بدن در حالت خمشی و یا پیچشی کار کند ویا دستها بالای سر قرار گرفته و بازوها بالای شانه ها قرار گرفته باشند.
در برخی مشاغل ممکن است نیاز به انجام حرکات مشابه دردفعات متعدد باشد، حرکات تکراری باعث تحریک تاندون ها و افزایش فشار برروی اعصاب می شود.
نیرو عبارتست از مقداری از تلاش عضلانی که برای انجام کار صرف می شود. مصرف مقدار بیش از حد نیرو می تواند منجر به خستگی و آسیب فیزیکی به بدن شود.
این نوع استرس، وقتیکه یک تاندون، عصب یا رگ خونی کشیده شده یا حول استخوان یا تاندون خم شده باشد اتفاق می افتد.
این نوع استرس، وقتیکه قسمتی از بدن با یک شیء سخت یا تیز مانند لبه یک میز تماس داشته باشد اتفاق می افتد.
ارتعاش های بیش از حد موجب کاهش فشار خون و صدمه به اعصاب شده و خستگی عضلات را افزایش میدهد.
تعدادی از ریسک فاکتورهای فردی وجود دارند که در پیشرفت MSDs ها موثرند. این ریسک فاکتورها عبارتند از :
برای قرار دادن بدن در وضعیت های مناسب به ویژه درحین کار به موارد زیر باید توجه نمود:
وضعیت نشسته با کمر راست که تنه وگردن تقریبا بصورت عمودی و در یک امتداد قرار دارند و پاها از قسمت ساق پا به پایئن به حالت عمودی هستند.
یک وضعیت مناسب برای کار ایستاده با رایانه حالتی است که در آن پاها، تنه و گردن تقریبا در امتداد یک محور عمودی هستند.
یکی از متداول ترین مشکلات و بیماریهای ناشی از کارکمر دردهای شغلی می باشد. که درنتیجه حمل بار نامناسب ایجاد میشود.
قبل از حمل بار توجه به نکات ذیل لازم است :
برای بلند کردن ایمن بار بایستی:
رعایت اصول ارگونومیکی زیر به شروع ایمن کار و ایمن ماندن کمک خواهد کرد: